(Fons van Hamond)
Het apocaliptische einde der tijden, ditmaal met grotere stelligheid dan ooit voorspeld voor zaterdag 21 mei 2011, heeft zich kennelijk voor de zoveelste keer niet voltrokken. Dat is het goede nieuws. Het minder goede is dat ik dus toch nog een verslag van de laatste ronde der landelijke schaakcompetitie moest gaan schrijven. Bij deze dan.
SC Groningen greep de laatste strohalm om in de eredivisie van het Nederlandse schaak te blijven met beide handen aan, en scoorde in de halve uitwedstrijd tegen de verrassend goed presterende Meesterklassedebutant Voerendaal het matchpunt dat noodzakelijk was om Braceland ESGOO voor te blijven. ESGOO won zelf niet geheel onverwacht van HMC Calder, zodat voor Groningen bij verlies het doek alsnog zou vallen.
De 5-5 tegen Voerendaal kwam bepaald niet zonder slag of stoot tot stand. Hoewel Voerendaal genoeg had aan een gelijk om de fraaie 2e plaats achter het dit jaar voor het laatst ongenaakbare HSG vast te houden, ging het Limburgs/Duitse huurlingenlegioen toch voor zijn sportieve plicht en werd het een zenuwslopende wedstrijd.
Pas ver na zessen op zondag 15 mei werd het laatste halfje op het scorebord gebracht en was de handhaving een feit.
Op de website van de KNSB waren slechts vier partijen van deze kraker live te volgen (hoewel door de nadrukkelijke aankondiging op schaakbond.nl andere verwachtingen waren gewekt) en op Radio 1 gaf de redactie merkwaardigerwijze de voorrang aan de verslaggeving van allerlei voetbalwedstrijden die nergens meer om gingen, dus het thuisgebleven supporterslegioen van de Groningers verkeerde de hele middag in spanning en onzekerheid.
Voor de gelegenheid was supersub Arkadij Rotstein weer ingevlogen. Hij maakte echter een korte remise, net als de kersverse GM Daan Brandenburg (Gronings vierde grootmeester).
Met die start zal teamleider Beijer niet echt blij mee zijn geweest, want op dat moment was de toestand op de andere borden niet onverdeeld gunstig. Erik Hoeksema bijvoorbeeld werd met een torenoffer geconfronteerd dat er (voor de verandering niet alleen in zijn eigen ogen) gevaarlijk uitzag [zie diagram 1: 19.Txf6 Kxf6 20.Txc5]. Joop Houtman verloor kort daarna, en Jan Werle besloot daarom voorop in de strijd te gaan en offerde een kwaliteit [zie diagram 2: 25.Txd4].
Hoeksema overleefde het offer en nam remise in een stelling waarin hij volgens sommigen zelfs beter stond. Ook Milan Mosterman weerlegde een stukoffer van een Duitser [diagram 3: 19...Lxh3], maar won vervolgens wel.
Joost Wempe stond een hele tijd zeer goed [zie diagram 4], maar in de tijdnoodfase verdampte al zijn voordeel - en meer dan dat. Deze tegenvaller werd echter weer gecompenseerd door Roel Donker, wiens tegenstander veel te ver ging.
Nadat Iozefina Paulet na een hectische tijdnoodfase remise had aangetekend stond het 4-4, met de grootmeesters Ernst en Werle nog te gaan. Sipke had met overtuigend spel zijn voordeel gestaag uitgebouwd en hoewel zijn tegenstander het eindspel nog lang voortzette kon het bevrijdende 5e punt [zie diagram 5] Groningen niet meer ontgaan. Dat Werle tenslotte nog verloor mocht de euforie niet meer drukken.
HSG is zoals gezegd kampioen geworden, met het maximale aantal matchpunten en een record aantal bordpunten: gemiddeld meer dan 7½ per wedstrijd. Van die uit sportief oogpunt onwenselijke hegemonie zal echter volgend seizoen geen sprake meer zijn, wanneer de sponsoring is wegvallen. Wij zijn benieuwd wat er van het team overblijft.
SC Groningen heeft het KNSB-brede record van het 'hoogste aantal benodigde spelers per seizoen' vastgehouden: 22. Charlois Europoort 3 (klasse 3E) eindigde in dit klassement van twijfelachtige eer op de tweede plaats, met 21 ingezette spelers - op een achttal. Ons eigen Haren werd hier overigens derde, met 19 spelers.
Daan Brandenburg werd teamtopscorer met 5 uit 9; Sipke Ernst was procentueel de beste met 4½ uit 6.
Al met al toch een keurige prestatie van Groningen 1, dat zich met een relatief beperkt titelhoudersarsenaal in een steeds sterker wordende Meesterklasse wist te handhaven. En gezien de te verwachten kleine krachtsverschillen in de volgende editie is het zomaar mogelijk dat de trots van het Noorden weer probleemloos in het linkerrijtje eindigt.
Alle partijen Groningen-Voerendaal (in PGN-viewer)
Mp Bp 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 1. HSG 18 68½ x 6½ 8½ 6½ 8 6½ 7½ 8½ 8 8½ K 2. Voerendaal 12 47 3½ x 6 5½ 5 4½ 6 5 6 5½ 3. Homburg Apeldoorn 10 44 1½ 4 x 5½ 8 5½ 5 3½ 6 5 4. HMC Calder 9 47 3½ 4½ 4½ x 6 5½ 5½ 5 4½ 8 5. SO Rotterdam 8 42½ 2 5 2 4 x 5 5 7 5 7½ 6. Utrecht 7 44½ 3½ 5½ 4½ 4½ 5 x 4½ 6½ 6 4½ 7. LSG 7 42½ 2½ 4 5 4½ 5 5½ x 7 4 5 8. Groningen 7 39 1½ 5 6½ 5 3 3½ 3 x 5 6½ ----------------------------------------------------------- 9. Braceland ESGOO 6 40 2 4 4 5½ 5 4 6 5 x 4½ D 10.Caïssa 6 35 1½ 4½ 5 2 2½ 5½ 5 3½ 5½ x D
SV Unitas stelde het eerste-klasseschap veilig door een ruime zege op het voormalige reisgezelschap SOPSWEPS'29. Men trad deze wedstrijd ontspannen tegemoet, in de verwachting dat concurrent De Wijker Toren wel van koploper BSG zou verliezen. Dat gebeurde ook: BSG won overtuigend en promoveerde daarmee weer terug naar de Meesterklasse.
Teamleider Baljé had een bijzonder originele stunt in petto: hij had zijn spelers wijsgemaakt dat het een thuiswedstrijd betrof, wellicht op het verkeerde spoor gezet door het feit dat SOPSWEPS voorheen uitsluitend uitwedstrijden speelde. Bij aankomst in Purmerend bleek het echter omgedraaid, zodat iedereen zich met de verkeerde kleur had voorbereid. Of Jan inmiddels de door het team opgelegde vergeldingsmaatregel (een voettocht naar Groningen) heeft volbracht is onbekend.
Jasper Geurink was ziek, maar de rest van het team ving dat probleemloos op. De drie FM's (niet te verwaaren met de 3 J's, die twee dagen eerder in het Eurovisie Songfestival onderaan eindigden) waren op tijd hersteld van de het KNSB-bekerdrama tegen Amersfoort, waarin Unitas op strafschoppen werd uitgeschakeld [zie hier hoe dat ook al weer ging]. Tegenover één verliespartij stonden vier overwiningen. De al genoemde Jan Baljé strafte een wat al te frivole openingbehandeling van KNSB-webmaster Tom Bottema hardhandig af [diagram 6: stelling na 11...Pb4xc2]; Adrian Clemens, Erik-Jan Hummel en Martin Riksten wonnen ook.
Kopman en 'tijdnoodjunk' (citaat EJ Hummel) Grisha Kodentsov haalde kwa vechtlust het onderste uit de kan tegen IM Marcel Peek. Een partij met alles erop en eraan. Hij miste in het eindspel vermoedelijk een paar keer de winst - oordeel zelf en speel zijn partij, voorzien van een uitgebreide inleiding van de NOSBO-secretaris zelf na.
GM Dimitri Reinderman (Purmerend) werd zoals verwacht topscorer in deze klasse. Hij behield zijn 100% (9 uit 9, TPR 2760). Matthew Sadler (Amersfoort) in 2B en Koen Lambrechts (DSG Pallas) in 3B waren de enige andere spelers die op 100% eindigden, zij het beiden met een partij minder.
Bij Unitas 1 eindigde zo'n beetje iedereen keurig tussen de 65 en 45%. Erik-Jan Hummel werd teamtopscorer met 5 uit 8.
In de andere 1e klasse promoveerde De Stukkenjagers uit Tilburg - echter pas na toepassing van een sub-sub-artikel uit het reglement. Ook HWP Sas van Gent eindigde op 14 matchpunten en 54 bordpunten, terwijl de onderlinge in 5-5 was geëindigd en de borden 10 en 9 in remise. Pas het 8e bord van die wedstrijd bracht achteraf gezien de beslissing: dat was toevallig verloren door de Stukkenjager.
[Grisha Kodentsov - Marcel Peek]
Mp Bp 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 1. BSG 16 60 x 7 7 5½ 4½ 7½ 6 6½ 7 9 P 2. Ricoh SC Purmerend 16 55 3 x 6 7 6½ 6 6 6 6½ 8 3. De Eenhoorn 14 50½ 3 4 x 7 5½ 5½ 6 7 5½ 7 4. Philidor 1847 10 47½ 4½ 3 3 x 3½ 7½ 5½ 6 7 7½ 5. SOPSWEPS'29 9 45½ 5½ 3½ 4½ 6½ x 4 3½ 7 5 6 6. Dr. Max Euwe 8 43½ 2½ 4 4½ 2½ 6 x 4 6½ 6 7½ 7. Unitas 7 44 4 4 4 4½ 6½ 6 x 4 5 6 8. SMB 6 41 3½ 4 3 4 3 3½ 6 x 6 8 9. De Wijker Toren 4 37½ 3 3½ 4½ 3 5 4 5 4 x 5½ D 10.Utrecht 2 0 25½ 1 2 3 2½ 4 2½ 4 2 4½ x D
De geachte competitieleider der KNSB had net als vorig seizoen de stadsderby Groningen 2 versus Unitas 2 voor de laatste ronde geprogrammeerd. Welke gedachte daar precies achter zit is voor ons een raadsel. Het enige meetbare effect van die planning is dat de gemiddelde reiskosten van de klasse oplopen, omdat zo'n slotronde de laatste jaren gezamenlijk in verre oorden pleegt te worden gespeeld. Dit jaar lag dat oord zo'n 170 autokilometers (of 190 trein- en buskilometers, de keuze was dus makkelijk) verwijderd van de stad Groningen. Niet geheel toevallig ontmoetten de beide teams elkaar dan ook al 's ochtends vroeg op de parkeerplaats bij station Groningen, om 's avonds na (wat Unitas betreft) een pizzeria in Nijkerk en andere omzwervingen elkaar op precies hetzelfde tijdstip weer tegen te komen voor de deur van Café Atlantis.
Daartussen speelde zich dus ook nog een schaakwedstrijd af. Net als vorig jaar was het voor Groningen 2 nog spannend, want er was een scenario uitgedokterd waarin de Peizerwegbewoners zich nog net zouden handhaven. Daarvoor moest Grroningen zelf met 6½-1½ winnen, terwijl Sneek moest winnen van Soest - maar ook weer met niet te grote cijfers. Enfin, in de auto had men tijd genoeg het uit het hoofd te leren. Voor de gelegenheid had Groningen 2 Bart Beijer ingehuurd als chauffeur en/of non-playing teamleider, welk van de twee is mij eigenlijk niet duidelijk geworden.
Maar wat voor scenario's ook - Unitas 2 zou er natuurlijk niet aan meewerken. Daarvoor lag de nederlaag van de derby van vorig jaar nog te vers in het geheugen. Groningen 2 trad destijds voor de eerste keer dat seizoen aan in de theoretisch sterkst mogeljke opstelling - een affreus stukje competitievervalsing (als ik dat zo mag zeggen) en overspeelde Unitas 2 met grote cijfers. Zodat Haren 2 nog het kind van de rekening werd en degradeerde. In ieder geval die herinnering moest even weggepoetst worden.
In die wedstrijd bleef overigens één bord aan de kant van Unitas opvallend leeg: dat van Michael de Vrieze. Tot op heden weten wij nog altijd niet wat daar de oorzaak van was. God hebbe zijn ziel.
Afgelopen zaterdag verliep het dus in veel opzichten anders. Groningen 2 had zijn opstelling niet duidelijk verstrekt, integendeel, Uwe Rau ontbrak en was vervangen door Maurice van Mourik.
Peter Bosker had vooruitgespeeld tegen Christofoor Baljon. Een theoretische discussie in de KI, waarin Bosker aan het langste eind trok. 'Jeugdtalentje' (citaat Casper Rupert) Jorden van Foreest liet weer eens zien dat hij in mentaal opzicht nog niet helemaal klaar is voor het grote werk: na 15 zetten stond hij gewonnen, vervolgens gaf hij in een soort rapidtempo (Rupert werkte hier heel uitgekookt aan mee) al zijn voordeel weer terug, en tenslotte moest hij in het eindspel nog nauwkeurig spelen (dat dan weer wel) om de remise binnen te slepen. Rudolf Potze counterde succesvol Laszlo Cako van het bord; Evie Warmelink zat kennelijk in de beruchte post-NK dip en werd overspeeld door Arjen Dijkstra; Mark Kruit verloor regelmatig van Henk Bosveld; Peter Hendriks kreeg te maken met Unitas 2-topscor David Slagter en verloor dus ook.
Micha Jans wilde wegens privé-omstandigheden vroeg thuis zijn, maar Van Mourik werkte daar niet aan mee. Misschien is langzaam aansturen op een ongelijke-lopereindspel met pluspion ook niet de handigste nmanier om snel weer in de auto te kunnen stappen.
En dan was er nog de zeeslang tussen Koen Haveman en ondergetekende: een onderhoudend potje vechtschaak van ver boven de 100 zetten (mijn langste partij ooit), met vele originele wendingen (zoals mijn 9...e5?? gevolgd door 10...Pd7-b8!!). Koen verzuimde dat direct af te straffen maar vervolgde wel met krachtige zetten in het middenspel. Tijdnood aan beide kanten overleefd, en toen een lang, heel lang eindspel met vele interessante technische fases. Toen het kampioensfeest van En Passant al begonnen was onstond er een T-TL eindspel, en toen het kampioensfeest van En Passant al bijna afgelopen was liet Koen, sportief als hij is, eindelijk het mat toe [diagram 7: stelling voor 139...Th1 mat].
Al met al won Unitas de wedstijd met 5-3, en eindige daardoor met 13 matchpunten op een unieke derde plaats.
Groningen eindigde onderaan maar zal volgend seizoen zeker gaan proberen het verloren terrein weer terug te winnen.
Mp Bp 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 1. En Passant 15 46½ x 6 6 5 3½ 4 6 5½ 5 5½ P 2. VAS 14 43½ 2 x 3½ 5½ 4½ 6½ 6 5 4½ 6 3. Unitas 2 13 36½ 2 4½ x 3 4½ 4½ 4 4½ 4½ 5 4. HSG 2 10 37 3 2½ 5 x 3½ 5 5 5 4 4 5. Boven IJ 8 34½ 4½ 3½ 3½ 4½ x 4 1½ 4 5½ 3½ 6. Caissa 2 8 34 4 1½ 3½ 3 4 x 4½ 5 3½ 5 7. SSC 1922 7 35½ 2 2 4 3 6½ 3½ x 3½ 5½ 5½ 8. MSV 7 33 2½ 3 3½ 3 4 3 4½ x 5 4½ 9. Sneek 4 30½ 3 3½ 3½ 4 2½ 4½ 2½ 3 x 4 D 10.Groningen 2 4 29 2½ 2 3 4 4½ 3 2½ 3½ 4 x D
Aan de oververtegenwoordiging van de Noordelijke schaakbond in 3A kwam dit seizoen een eind. Wat er al een tijdje aan zat te komen is gebeurd: twee NOSBO-teams degradeerden. In de laatste ronde, gezamenlijk gespeeld onder naar verluid zeer prettige omstandidigheden in Almere, scoorden de vijf Noordelijke teams samen 4 matchpunten.
SC Haren mocht het opnemen tegen Emanuel Lasker. Bij deze wedstrijd stond niet veel meer op het spel dan de persoonlijke resultaten en het spelplezier. Lasker was immers al gepromoveerd en had zich al een paar ronden eerder gehandhaafd. De Friezen wonnen deze klasse overigens met het maximale aantal matchpunten, en daar kunnen slechts twee andere KNSB-teams op bogen: HSG natuurlijk en Kennemer Combinatie in 2C.
Lasker nam deze wedstrijd bepaald nog serieus en kwam met slechts één invaller, voor de in Belgrado vertoevende Dolf Wissmann. Bert van der Leest en Peter Smits scoorden voor Haren het volle punt, Paulo Valiente voegde daar nog een halfje bij maar toen was de koek op.
Ab Faber werd teamtopscorer met 6 uit 8 en haalde daarmee net de Top 10 van deze klasse.
De website van SC Haren schittert overigens al bijna een half jaar door de afwezigheid van relevante wedstrijdverslagen.
SC Assen verloor ook, van de reserves van Philidor 1847 (dat rare getal slaat gelukkig niet op het aantal teams dat Philidor heeft). In deze wedstrijd ging het bepaald niet alleen om des keizers baard, want bij winst zou Assen bij de beste drie promovendi zijn geëndigd en daarmee een extra promotieplaats voor de NOSBO hadden verdiend.
Het mocht echter niet zo zijn. Pieter Tromp en Martin van Velzen wonnen, Renze Rietveld en Paul den Boer speelden remise.
Rietveld werd teamptopscorer met 6½ uit 8 (TPR 2324), goed voor een zesde plek in het klassement van 3A.
De Spassky's pakten de laatste strohalm voor handhaving in de KNSB-competitie met beide handen stevig vast, en lieten hem niet meer los. De opluchting zal groot zijn geweest toen bij aankomst in Almere bleek dat De Twee Kastelen slechts 5 basisspelers op de been had weten te krijgen. Men had zelfs één bord onbezet gelaten (hadden ze daat niet één van die Kastelen kunnen inzetten?) en drie invallers opgesteld, die in de 2e klasse NOSBO goed tot hun recht zouden komen. Wij nemen vooralsnog aan dat hier sprake was van louter overmacht - om het woord dat begint met een c een eindigt op ompetitievervalsing niet in de mond te hoeven nemen. Uit welingelichte bron werd nog vernomen dat de Spassky's niet bereid waren een of meer partijen vooruit te spelen. Hoe dan ook, een van de twee andere onderaan bungelende NOSBO-teams, Staunton of Unitas zou hier regelrecht het slachtoffer van worden.
Henk van Putten en Harrie van der Laan konden dan ook rustig verliezen van Bruno Jelic respectievelijk Jeroen Weggen, want de anderen zouden het schaap wel op het droge brengen. Aldus geschiedde: Johan Scharft had weinig moeite met de beruchte heer N.O., Peter Bodewes en Jan Postma zorgen voor twee andere volle punten en de nog niet genoemde Borisanen brachten met 3 remises de twee matchpunten over de eindstreep.
Johan Scharft en Alidston Henries werden teamtopscorer, beide met 5½ uit 8.
Het kon nu voor de Spassky's alleen nog misgaan als Schaakwoude niet zou verliezen én SG Staunton met 6-2 of meer van Unitas 3 zou winnen. En dat laatste heeft er natuurlijk niet echt ingezeten. Op voorhand niet althans, want Unitas 3 was ontketend sinds men na afloop van ronde 7 besloten had toch liever niet te willen degraderen. In de wedstrijd was er tot halverwege de middag volgens een Staunton-zegsman nog wel uitzicht op een overwinning, maar uitneindelijk was de 3-5 uitslag voor Unitas niet geflatteerd. Yeb Blom, Paul Hummel en Piet Mulder wonnen voor Staunton - maar Wytse van der Velde, Ewout Clarenburg, Jasper Hupkes, Kawar Yakinsyah en Aldert-Jan Grashuis bezorgen Unitas een duidelijke 5-3 zege. De tweede van het seizoen pas: achteraf gezien is de wederopstanding van de Denksportcentrumbewoners één ronde te laat ingezet. De laatste plaats is weliswaar nog net op tijd verlaten, maar daar bleef het dan ook bij.
Yeb Blom en John Riksten werden teamtopscorer bij Staunton (met 5 uit 9); Wytse van der Velde en Jasper Hupkes bij Unitas (met 5 uit 8).
Overigens betrokken de gezichten van de Stauntonnners pas echt toen bleek dat de Helpmanbewoners aan een minimale zege op Unitas genoeg zouden hebben gehad, omdat Schaakwoude met maar liefst 7-1 werd weggezet door gastheer Almere.
Staunton en Unitas mogen het dus volgend seizoen weer een jaartje in de Promotieklasse gaan proberen. Samen met HSP, ESG, Groningen 3, Unitas 4, Het Kasteel, Van der Linde, Oostermoer en Roden.
Tot slot nog een rectificatie: wat wij in de vorige aflevering van deze rubriek schreven over het KNSB-record "Aantal benodigde spelers per seizoen" klopte niet! Ik kende die eer toe aan SC Assen, daarbij maar liefst drie andere clubs over het hoofd ziend: PION (3C) deed het met het absolute minimum van 8 spelers terwijl ons eigen Staunton (3A) en Souburg (3F)
slechts 9 spelers nodig hadden! Assen eindigde met 10 ingezette spelers op een gedeelde derde plaats in dit eervolle klassement, samen met nog acht andere teams, waaronder de Spassky's. Allen hulde voor zoveel inzet en clubtrouw!
Overigens werden dit soort trivialia voorheen keurig aangeleverd door een KNSB-functionaris. De tijden zijn veranderd: op heden moeten wij dat maar zelf uitzoeken. Volgend seizoen neem ik daar iemand voor in dienst.
Mp Bp 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 1. Emanuel Lasker 18 45½ x 4½ 4½ 5½ 4½ 6 5½ 5½ 5 4½ P 2. Philidor 1847 2 13 44½ 3½ x 4 3½ 4½ 5 5 5½ 6½ 7 3. Almere 11 40½ 3½ 4 x 5½ 4 4 4½ 7 4½ 3½ 4. Haren 10 36 2½ 4½ 2½ x 4½ 7 3 3 4½ 4½ 5. De Twee Kastelen 9 38 3½ 3½ 4 3½ x 4½ 3½ 6 4½ 5 6. Assen 9 34 2 3 4 1 3½ x 5½ 5 5½ 4½ 7. Spassky's 6 32½ 2½ 3 3½ 5 4½ 2½ x 5 3½ 3 8. Schaakwoude 6 28½ 2½ 2½ 1 5 2 3 3 x 4½ 5 9. Unitas 3 4 30½ 3 1½ 3½ 3½ 3½ 2½ 4½ 3½ x 5 D 10.Staunton 4 30 3½ 1 4½ 3½ 3 3½ 5 3 3 x D
Wedstrijdverslagen
M
Groningen 1 - Voerendaal
Groningen 1 - Voerendaal
1A
SOPSWEPS'29 - Unitas
SOPSWEPS'29 - Unitas
2A
Groningen 2 - Unitas 2
Groningen 2 - Unitas 2
3A
Haren - Emanuel Lasker
Haren - Emanuel Lasker
Assen - Philidor 2
Assen - Philidor 2
Spassky's - De Twee Kastelen
Spassky's - De Twee Kastelen
Staunton - Unitas 3
Staunton - Unitas 3
Alle uitslagen, standen en overige informatie over de KNSB-competitie 2010/2011 vindt u op de website van de KNSB.
De tussenkopjes in dit verslag zijn een directe link naar de uitslagen en stand in de betreffende klasse.
Groningen-kopman Sipke Ernst (tegen Christian Braun, Voerendaal) (foto: René Olthof)
Slotronde klasse 1A, Purmerend (foto website Purmerend)
Slotronde 2A, voor het markante clubgebouw van En Passant (foto En Passant)
De bovenste helft van Groningen 2 - Unitas 2 (foto En Passant)
De onderste helft van Groningen 2 - Unitas 2 (foto En Passant)
IM Lex Jongsma (links, in de wedstrijd VAS - Boven IJ (foto En Passant)
Emanuel Lasker, kampioen 3e klasse A, rechts, tegen Haren (foto website Lasker)
De beker voor het kampioenschap in de KNSB-competitie {over 4 jaar voor SISSA?} (foto René Olthof)
Eerdere verslagen uit de serie NOSBO-teams in de KNSB-competitie (2010/2011):
Ronde 8 | Ronde 7 | Ronde 6 | Ronde 5 | Ronde 4 | Ronde 3 | Ronde 2 | Ronde 1